De Start van onze Afrika Expeditie
Het is dinsdagochtend, 13 september 2016. We zitten lekker lui te ontbijten, maar in ons achterhoofd tolt een wervelwind van gedachten… Morgen is de start van onze grote Afrika expeditie.
Het is altijd onze droom geweest en nu gaat deze eindelijk uitkomen. We gaan zo’n 9 maanden reizen door ongerept Afrika. We hebben geen plan. Het enige doel dat we hebben is om uiteindelijk in Nederland uit te komen. We willen zo weinig mogelijk asfalt zien en zoveel mogelijk kilometers off-road door wildparken rijden… Via Oost Afrika zullen we omhoog reizen, waarbij we ten minste 12 Afrikaanse landen zullen bezoeken. Het belooft een geweldig avontuur te worden!
Afrika heeft altijd een zeer belangrijke rol gespeeld in ons leven. We hebben hier vele jaren gewoond, door prachtige landen gereisd, we houden van de natuur, de mensen en we zijn hier getrouwd in een bijzonder mooi wildpark – met 30 van onze beste vrienden en naaste familie tussen de wilde dieren. En nu is het tijd om het continent nog verder te verkennen.
We reizen met onze Landrover Defender uit 1984: een oude dame, zonder enige elctronica, zodat deze in heel Afrika makkelijk te repareren is. We kunnen niet wachten om onze daktent voor de eerste nacht op te zetten. De eerste 2 landen, Zuid Afrika en Botswana, zullen we op een wat hoger tempo doorkruisen. We kennen deze landen al goed, omdat we al zo’n drie jaar in deze omgeving hebben gewoond. We hebben al meerdere keren de Okavango Delta, Linyanti, Savute etc bezocht, dus dat slaan we nu over. We gaan op zoek naar nieuwe plekken. Naar het onbekende. Naar echt avontuur!
Reis jij mee?!
Onderweg!
Woensdagochtend 14 september 2016, ons avontuur is eindelijk begonnen! Na een laatste ontbijt in ons favoriete koffietentje in Johannesburg, rijden we weg, weg van huis en op naar het avontuur!
Omdat we 3 jaar in Zuid Afrika hebben gewoond, is het plan om niet te lang in Zuid Afrika te blijven hangen. Wel willen we een kort bezoek brengen aan Blyde River Canyon, een van de mooiste gebieden van Zuid-Afrika, gelegen langs de Panorama Route. De weg naar de canyon leidt ons door eindeloze sinaasappelboomgaarden, met de geur van oranjebloesem die onze auto binnendringt. Wat een prachtig gebied is dit toch!
Het is interessant om te zien hoeveel aandacht je krijgt als je in een auto rijdt die in een ander land geregistreerd staat. Onze Land Rover defender (we noemen hem ToeToe) heeft een Nederlands nummerbord, dus het is vrij gemakkelijk te raden dat we toeristen zijn. Als we bij een benzinestation stoppen om diesel te tanken, loopt er een vrachtwagenchauffeur naar de auto toe en staart me aan…
“waar komt jullie nummerplaat vandaan”, vraagt hij. Ik vertel hem dat we naar Nederland rijden. Zonder uitdrukking op zijn gezicht blijft hij naar me staren. “Hoe ver is dat?”, “ongeveer 25.000 km”, weer een lang moment van stilte, voordat hij hoofdschuddend wegloopt, zonder een woord te zeggen. 5 minuten later komt hij terug. “Waarom doen jullie dit?” “Vanwege het avontuur, we willen andere culturen leren kennen, nieuwe mensen ontmoeten, zoals we jou nu ontmoeten” zeg ik. Weer schudt hij zijn hoofd. “Hoe lang is het vliegen?” “11 uur, denk ik”:… “Jullie zijn gek” is zijn reactie. “Succes”, en hij loopt weg. Dit soort situaties maken we nu dagelijks mee. We vinden het best grappig, en hopelijk blijft dat zo! 😉
Blyde River Canyon
De Blyde River canyon (een kleinere versie van de Grand Canyon), is 25km lang, en gemiddeld 750 meter diep met de meest geweldige uitzichten. We kamperen aan de rand van de kloof, net om de hoek van een van de beroemde panorama’s: de Three Rondavels. Een rondavel is een traditioneel Zuid-Afrikaans lemen huis, rond van vorm. Een deel van de rotsformatie lijkt op drie van deze hutten, vandaar de naam. De volgende ochtend maakten we een mooie wandeling genaamd de Leopard Trail, genietend van de opkomende zon en de prachtige uitzichten en natuur.
Via Polokwane rijden we noordwaarts richting de grens met Botswana. We doorkruisen vele dorpjes die volledig zelfvoorzienend zijn, met veel kleine bedrijfjes die in alles voorzien wat de dorpelingen nodig hebben. De omgeving is prachtig en we genieten van een goede lunch aan de kant van de weg onder een Sheppard’s boom. Het is het einde van de schooldag en we zien een kleine vrachtauto met schoolkinderen achterin op de snelweg rijden. Dit zie je alleen in Afrika.
We passeren de grens in een recordtijd van 10 minuten. Dat had nog sneller gekund, als ik de auto op de juiste plek neer had gezet. De chagrijnige douane beambte geeft me een standje omdat ik niet in het juiste vak heb geparkeerd. De auto moet 10 meter verplaatst worden. We zijn op dat moment de enige mensen bij de grens en ik zie in het dikke boek dat we die dag ook de eerste passanten zijn. (bij grensovergangen in Afrika moet je je gegevens in een boek schrijven. Niet 1 keer, maar soms wel 6 keer. In de kantoortjes zie je kasten vol met dee boeken staan… je vraagt je af wat er ooit mee gedaan wordt haha)
Botswana – bekend terrein met nieuwe ontdekkingen
Onze eerste stop in Botswana is het Limpopo-Lipade Game reserve, dat gerund wordt door onze oude schoolvriendin Wilmie en haar man. We verblijven bij hen voor 2 nachten en genieten van hun prachtige leven in de bush; ‘s ochtends vroeg lekker hardlopen door het wildreservaat, yoga bij de nijlpaardenpoel, wildebeest poitjiekos stoofpot, we zien een grote groep wilde honden een wildebeest uit elkaar scheuren (nee, er is geen verband met de stoofpot die we aten, maar het was best raar om hetzelfde dier slechts uren later op je bord te hebben), heerlijk wegdromen zittend rond het vuur en ‘s nachts wakker gehouden worden door huilende jakhalzen. Een geweldige twee dagen – hier kunnen we wel aan wennen!
Via het Khama Rhino Sanctuary rijden we verder naar het noorden. Bij het sanctuary kamperen we een nacht, onder een prachtige heldere hemel vol sterren. Ik fotografeer de melkweg met het silhouet van grote baobab bomen. Als we de volgende ochtend door het park rijden zien we grote groepen impalas, zebras, springbokken en wildebeesten.
Vanuit Khama rijden we naar Kubu Island, een bizarre formatie van rotsen begroeid met Baobab bomen midden in een van de grootste zoutmeren ter wereld. We laten onze banden leeglopen om zo’n twee uur door het diepe zand en de zoutkorst van het meer te rijden. De kampeerplek die we uiteindelijk vinden is sensationeel: met niemand anders in de buurt lopen we rond het eiland en genieten van de onvergetelijke zonsondergang met een eindeloos uitzicht over het zoutmeer. De baobabs vormen de meest fantastische achtergronden voor foto’s.
Ontdekkingstocht voor fotoreizen
Omdat deze reis het begin markeert van mijn fotoreizen, is het het doel om zoveel mogelijk bijzondere locaties te ontdekken die nog niet op het netvleis van toeristen staan. Kubu Island is zeker zo’n plek! Wat een magisch stukje Botswana is dit! Helaas zijn dit soort plekken vaak ook heel lastig te bereizen, waardoor het een uitdaging is om hier met fotoreisgasten naartoe te gaan. Maar wie weet duikt deze locatie ooit op in een van mijn bijzondere fotoreizen 🙂
Na een aantal bijzondere dagen verlaten we het zoutmeer aan de andere kant van het eiland en worden we getrakteerd op 6 uur diep zand en uitzonderlijk slechte gravelwegen met grote stenen en kuilen. Bovendien is het zo’n 38 graden. Even een klein detail: onze Landrover heeft geen airconditioning. We rijden dus met open ramen. Dit betekend stof in de auro. Heel veel stof! Dit maakt de tocht naar onze volgende bestemming erg uitdagend. Maar we hebben het overleefd 🙂 We rijden door lokale dorpjes en krijgen veel glimlachende gezichten te zien van prachtige mensen.
Elephants Sands is een (toeristische) oase in dit ruige Afrikaanse land. Een camping, gebouwd rond een waterhole aan de rand van Chobe National park, zorgt ervoor dat grote groepen olifanten de camping bezoeken om wat verfrissend water te drinken. De olifanten lopen letterlijk over de camping en langs onze auto, wat dit weer een bijzondere ervaring maakt. Ondanks dat we proberen toeristische plekken te vermijden is Elephant Sands toch wel te bijzonder om links te laten liggen. Het eerste wat we doen na onze lange rit is ontspannen in het zwembad, terwijl we toekijken hoe de olifanten van hun bad genieten. Super! Botswana is nog relatief ontwikkeld in vergelijking met de landen die vor ons liggen, dus we genieten nog even van de westerse luxes die nu nog voor handen zijn 🙂
Chobe – olifanten, olifanten en nog meer olifanten
Vanaf hier is het een korte rit naar de hoofdpoort van Chobe national Park, waar we ons kamp opzetten langs de Chobe rivier, die verder stroomafwaarts overgaat in de Zambezi rivier. De volgende ochtend vertrekken we om 5.45 uur om het Nationaal Park te verkennen. Terwijl we door het stadje Kasane rijden zien we een groep olifanten door de straten lopen, gevolgd door een kudde buffels. Het duurt even voor we doorhebben wat er hier gebeurt (het is tenslotte erg vroeg). Maar het gebeurt echt recht voor onze ogen: olifanten die door de straten van een stad lopen! Dat is krankzinnig! In Chobe is het mogelijk omdat er geen hekken om het park staan, wat betekent dat mensen hun leven delen met de wilde dieren. Hier worden de dieren niet opgesloten door hekken en afrasteringen, maar zetten de boeren een hek om hun land om hun gewassen te beschermen. De wereld op zijn kop, maar in onze ogen zoals het hoort.
Chobe National Park: de Lonely Planet beschrijft het als volgt: “Chobe National Park is een van de grote wildlife bestemmingen van Afrika. Beroemd om zijn enorme populatie olifanten, beslaat Chobe bijna 11.000 vierkante km. De Chobe rivier ondersteunt de grootste wildlife concentratie in het park”. Dit laatste hebben we aan den lijve ondervonden. De dagen die we in Chobe doorbrengen zien we honderden (misschien wel duizenden) olifanten, buffels, 4 groepen leeuwen, een luipaard, eindeloos veel giraffen en ontelbare groepen antilopen op de uitgestrekte vlaktes van het park.
We eindigen onze tijd in Chobe met een relaxt boottochtje. We genieten van nijlpaarden, krokodillen, badende olifanten en prachtige vogels terwijl we de zon onder zien gaan…
Morgen gaat onze reis verder: op naar Zambia!